...ก่อนไปรับราชการทำงานหลวง....
แม่เป็นห่วงกลัวลูกชายทำขายหน้า
เฝ้าพร่ำสอนเสียนักก่อนจากมา
เกรงกิเลสตัณหามันพาไป
แม้ว่าแม่คนจนคนบ้านนอก
เคยช้ำชอกแสนเข็ญดั่งเป็นไพร่
เจ้าได้ดีวันหน้าอย่าเริงใจ
อย่าหลงใหลลืมเงาว่าเราจน
อย่าหยิ่งดื้อถือดีว่ามีเกียรติ
คนจะเหยียดหยันได้ไม่เป็นผล
อย่าแบ่งชั้นให้ต่างระหว่างชน
ให้พลีตนรับใช้ชาติไม่เป็นพาล
อย่าริอ่านโกงกินสินบนราษฎร์
เงินของชาติอย่าเอาไปเผาผลาญ
คนที่รวยด้วยอำนาจราชการ
อยู่ไม่นานก็ยับด้วยอัปรีย์
คนเขาจะจริงใจนับไหว้เจ้า
ใช่เพราะเอายศใหญ่ไปข่มขี่
ราษฎร์จะรักศรัทธาบารมี
ก็ด้วยดีที่เจ้าทำจงจำไว้
จะกินอยู่รู้ประมาณการประหยัด
ถึงอึดอัดขัดสนทนไม่ไหว
ก็อย่าโกงให้เสนียดมันเสียดใจ
รีบกลับไปบ้านเรามีข้าวกิน
|
|
